همان طور که می‌دانید مهندسی سیستم برق بخش عمده‌ای از مطالعات مهندسی برق را تشکیل می‌دهد. این امر به تولید نیروی الکتریکی و انتقال آن با حداقل مقدار تلفات اشاره دارد. تغییر قدرت برق اغلب به دلیل تغییر بار و یا به دلیل وجود برخی از اختلالات است.

با توجه به دلایلی که ذکر شد اصطلاح پایداری سیستم برق در این زمینه از اهمیت بالایی برخوردار است. برای تعریف توانایی سیستم می‌توان به سرعت بازگشت عملکرد به حالت پایدار پس از ایجاد هرگونه اختلال اشاره کرد.

از قرن بیستم تا اکنون تمام ایستگاه‌های اصلی تولید برق در جهان، سیستم AC را به عنوان موثرترین و مقرون به صرفه‌ترین گزینه برای تولید و انتقال نیروی الکتریکی در نظر گرفته‌اند.

در نیروگاه‌ها، چندین ژنراتور به طور همزمان با همان فرکانس و توالی فاز همان ژنراتورها به باس متصل می‌شوند. بنابراین، برای دستیابی به یک عملکرد پایدار، باید هماهنگی مناسبی بین گذرگاه‌ها و با تولیدکنندگان در کل مدت تولید و انتقال به وجود آوریم.

به همین دلیل، از پایداری سیستم برق به عنوان پایداری همزمان نام برده می‌شود و به عنوان توانایی سیستم برای بازگشت به هماهنگی پس از ایجاد اختلال تعریف می‌شود. برای اینکه مفهوم پایداری را به خوبی درک کنید باید یک عامل دیگر را نیز در نظر بگیرید و آن حد پایداری سیستم است.

اگر بخواهید با حد پایداری آشنا شوید می‌توانیم حد پایداری حداکثر توان مجاز برای عبور از قسمت خاصی از سیستم را که برای آن تحت اختلالات خط یا جریان معیوب برق قرار گرفته است، تعریف کنیم.

اکنون که اصطلاحات مربوط به پایداری سیستم برق را درک کردید، به بررسی انواع مختلف پایداری می‌پردازیم.

پایداری سیستم برق یا پایداری همزمان یک سیستم قدرت با توجه به ماهیت اختلال، انواع مختلفی دارد. 3 نوع از این دسته بندی‌ها عبارتند از:

• ثبات حالت پایدار
• پایداری گذرا
• پایداری پویا